ΠΡΟΒΙΕΣ: Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΧΡΥΣΟΥ ΑΠ' ΤΑ ΠΟΤΑΜΙΑ. ΤΟ ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΟ ΔΕΡΑΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΥΘΟΣ

Το χρυσόμαλλο δέρας δεν ήταν καθαρά αποκύημα της φαντασίας των αρχαίων Ελλήνων, αλλά βασιζόταν σε ιστορικά δεδομένα του τρόπου απόληψης χρυσού.  Η απόληψη του πολύτιμου μετάλλου γινόταν με προβιές, τις οποίες βουτούσαν οι μεταλλευτές μέσα στο ποτάμι, όπου και εγκλωβίζονταν τα ψήγματα του χρυσού. Στη συνέχεια οι προβιές στέγνωναν και τινάζονταν για να συλλεγεί ο χρυσός ή καίγονταν για να αποληφθούν οι σβώλοι του χρυσού. 

Με την πάροδο του χρόνου και την εξέλιξη των τεχνικών, οι προβιές τοποθετούνταν σε σταθερά ξύλινα ρείθρα μέσα στην κοίτη του ποταμού. Ο Ιάσονας δεν ξεκίνησε από μία περιοχή χωρίς γνώσεις μεταλλευτικής και μεταλλουργίας. Οι κάτοικοι της αρχαίας Ιωλκού γνωρίζουν το χρυσό και το χαλκό, ως μέταλλα.
Στην περιοχή της Ζαγοράς μέχρι το χωριό Καλαμάκι Πηλίου έχουν βρεθεί πάνω από 30 μεταλλοφόρες περιοχές με έντονη την παρουσία ορυκτών του σιδήρου, του μολύβδου και του χαλκού. Μάλιστα, στο χωριό Ξουρίχτι, ανακαλύφθηκε αρχαίο υπόγειο μεταλλείο με συνολικό μήκος διαδρόμων πάνω από 100 μέτρα, ενώ στη γύρω περιοχή, έντονη είναι η παρουσία επιφανειακών εκμεταλλεύσεων.
Μπορούμε λοιπόν να υποθέσουμε ότι η εξάντληση των τοπικών μεταλλείων, υπήρξε η κύρια αφορμή για την οργάνωση εκστρατειών σε υπερπόντιες περιοχές όπως η Αργοναυτική εκστρατεία. Η αναζήτηση νέων και πλούσιων κοιτασμάτων χαλκού και χρυσού, πιθανώς, ήταν η κύρια αιτία των αποστολών, ίσως και των επιμέρους πολεμικών συγκρούσεων. 

Πηγή: αποσπάσματα από άρθρο της εφημερίδας "ΤΑ ΝΕΑ"