Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΦΑΛΜΕΡΑΫΕΡ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΚΗΡΥΧΤΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΟΠΑΔΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΙΤΩΝ.

"Ούτε μια απλή σταγόνα αίματος, γνησίου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας" έγραψε ο Φαλμεράυερ στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αι.  στο έργο του: "Ιστορία της χερσονήσου της Πελοποννήσου κατά τους Μεσαιωνικούς Χρόνους"(Στουτγγάρδη 1830-1836 δύο τόμοι) και απασφάλισε τη χειροβομβίδα σ’ ένα θέμα «ταμπού»  για τους νεοέλληνες: «το θέμα της ιστορικής τους καταγωγής». Τόλμησε ν’ αγγίξει την ιερή αγελάδα της ιστορικής συνέχειας της ελληνικής φυλής και οι αντιδράσεις ήταν οξείες τόσο εντός Ελλάδος όσο και διεθνώς.

Ο Γιάκομπ Φίλιπ Φαλμεράυερ (10 Δεκεμβρίου 1790 Τιρόλο - 26 Απριλίου 1861 Μόναχο) ήταν Αυστριακός περιηγητής, δημοσιογράφος, πολιτικός, ιστορικός, που ταξίδεψε στην Ελλάδα και έγραψε για τους Έλληνες. Από το 1831 έως το 1834 περιηγήθηκε με τον Ρώσο στρατηγό Όστερμαν - Τολστόι στην Αίγυπτο, την Νουβία, την Παλαιστίνη, την Συρία, της Σποράδες, τις Κυκλάδες, την Ηπειρωτική Ελλάδα και την Κωνσταντινούπολη.

Μετά το 1836 ταξίδεψε στον Εύξεινο Πόντο, στην Τραπεζούντα και την Κωνσταντινούπολη, το Άγιο Όρος, την Μακεδονία και την Θεσσαλία. Στην τρίτη περιήγησή του προς την Ανατολή, επισκέφθηκε ξανά την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία την Συρία και την Παλαιστίνη. Τα έργα του, μείζονα και ελάσσονα, διακρίνονται για την λογοτεχνική τους αξία, το κλασσικό ύφος και την γλώσσα τους, δε διεκδικούν όμως ιδιαίτερες δάφνες για την επιστημονική τους τεκμηρίωση και την ιστορική ορθότητά τους. Στο έργο του "Ιστορία της χερσονήσου της Πελοποννήσου κατά τους Μεσαιωνικούς Χρόνους" γράφει πως οι Έλληνες της εποχής του δεν κατάγονται από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά από Σλάβους που εισέβαλαν στην Ελλάδα κατά την περίοδο του Μεσαίωνα και Αλβανούς που εξαπλώθηκαν κατά τον ύστερο Μεσαίωνα και τους νεότερους χρόνους. Γράφει: "Ούτε μια απλή σταγόνα αίματος, γνησίου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας"
"Οι Σκύθες - Σλάβοι, οι Ίλλυριοί-Αρβανίτες, οι συγγενικοί με τους Σέρβους και τους Βουλγάρους λαοί, είναι εκείνοι που τώρα ονομάζουμε Έλληνες. Ένας λαός με Σλάβικα χαρακτηριστικά, τοξοειδείς βλεφαρίδες και σκληρά χαρακτηριστικά Αλβανών βοσκών του βουνού, που φυσικά δεν προέρχεται από το αίμα του Νάρκισσου, του Αλκιβιάδη και του Αντίνοου".  Oι απόψεις του Φαλμεράυερ ξεσήκωσαν κύμα αντιδράσεων στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Από τους περισσότερους αντιμετωπίστηκαν ως υποκειμενικές,  αντιεπιστημονικές ή με σαθρή ιστορική τεκμηρίωση. Βρήκαν όμως και ένθερμους υποστηρικτές που ισχυρίζονταν ότι στρουθοκαμηλίζουμε μπροστά σε μια ιστορική αλήθεια που δε χωράει αμφισβήτηση.

Έτσι ξεκίνησε από το 1836 και μετά ένα γαϊτανάκι δηλώσεων και αντιδηλώσεων που κρατάει ως σήμερα. Οι απόψεις του Φαλμεράυερ απορρίφθηκαν ως υποκειμενικές και αντιεπιστημονικές από την Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και Κλασσικών Μελετών, ενώ δέχτηκαν επικρίσεις από πολλούς Ευρωπαίους ιστορικούς: Το 1832 ο Γερμανός Τσινκάιζεν επεσήμανε μεγάλα λάθη στις ερμηνείες του Φαλμεράυερ για τοπωνύμια στην Ελλάδα, που αποδίδονται δήθεν στους Σλάβους (που τότε αποκαλούνταν Σκλαβήνιοι). Το 1847 ο καθηγητής Φόν Όβ επιβεβαίωσε και συμπλήρωσε τις επισημάνσεις του Τσινκάιζεν. Το 1870 ο Κάρλ Χόπφ συνέγραψε ευρύτερη εργασία/απάντηση στις θεωρίες του Φαλμεράυερ. Το 1871 ασχολήθηκε με την κατάρριψη αυτών των θεωριών και ο Μπέρναρντ Σμίντ. Το 1843 ο καθηγητής Αναστάσιος Γεωργιάδης-Λευκίας παρουσίασε σειρά ελληνικών εθίμων που διατηρούνται από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, ενώ ο Ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος έλεγξε ως εσφαλμένη τη θεωρία του στη μελέτη του περί της εποίκισης των Σλάβων στην Πελοπόννησο. (Περί εποικίσεως σλαβικών τίνων φυλών εις την Πελοπόννησο - Αθήνα 1843) Ο Φαλμεράυερ ανέφερε ότι κατά τον χρονικογράφο Προκόπιο είχαν εγκατασταθεί Σλάβοι σε Θεσσαλονίκη και Λάρισα τον 6ο αιώνα, ενώ ο Προκόπιος δεν γράφει πουθενά κάτι τέτοιο. Ο Φαλμεράυερ χρησιμοποίησε το λεγόμενο Χρονικό της Μονεμβασιάς για να ισχυριστεί ότι οι Σλάβοι κυριάρχησαν στην Ελλάδα επί 200 χρόνια. Γράφει ότι (το 807) οι Σλάβοι που διαβιούσαν στην Πελοπόννησο στασίασαν και πολιόρκησαν την Πάτρα. (η πόλη των Πατρών δεν διέθετε δικό της στρατό, γι’ αυτό κλήθηκε ο "Βυζαντινός" στρατός. Ώσπου να έρθει οι ίδιοι οι Πατρινοί εξήλθαν από την πόλη και διέλυσαν τους συναθροισμένους Σλάβους  ) Άρα οι Έλληνες κάτοικοι υπήρχαν δεν είχαν απορροφηθεί από τους Σλάβους και ήταν ακμαίοι. Το θέμα παραμένει ανοιχτό  και πρόσφατα θετικές δηλώσεις για τις απόψεις Φαλμεράυερ έκανε η διακεκριμένη βυζαντινολόγος με διεθνείς περγαμηνές: Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. Ο ασκός του Αιόλου που άνοιξε μάλλον δε θα κλείσει σύντομα. Ίδωμεν…