Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

ΚΛΙΣΗ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΡΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

Πιο κάτω ακολουθεί η κλίση μερικών χαρακτηριστικών ανωμάλων ρημάτων της αρχαίας ελληνικής. Πιο συγκεκριμένα θα κλίνουμε τα ρήματα: ἄγω, ἀγγέλλω, αἱρέω -ῶ, ἀκούω, ἄρχω, βαίνω, βάλλω, γέμω, γίγνομαι, γιγνώσκω, ἔρχομαι, θέλω, ἔχω, κρίνω, κλείω, κλίνω, λαμβάνω, λέγω, λείπω, μανθάνω, μένω, νέμω, ὁρῶ, σθένω, στένω, στενάζω, σφάλλω, τυγχάνω, φεύγω.



ἄγω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἄγω
ἄγω
ἄγοιμι
ἄγε
ἄγειν
ἄγων, -ουσα, -ον
πρτ
ἤγον





μελ
ἄξω

ἄξοιμι

ἄξειν
ἄξων
αορ β΄
ἤγαγον
ἀγάγω
ἀγάγοιμι
ἄγαγε
ἀγαγεῖν
ἀγαγών, ουσα, -ον
πρκ
ἀγήοχα
ἀγηοχώς ὦ
ἀγηοχώς εἴην
ἀγηοχώς ἴσθι
ἀγηοχέναι
ἀγηοχώς
υπρ
ἠγηόχειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἄγομαι
ἄγωμαι
ἀγοίμην
ἄγου
ἄγεσθαι
ἀγόμενος
πρτ
ἠγόμην





μελ
ἄξομαι

ἀξοίμην

ἄξεσθαι
ἀξόμενος
μελ παθ
ἀχθήσομαι

ἀχθησοίμην

ἀχθήσεσθαι
ἀχθησόμενος
αορ β
ἠγαγόμην
ἀγάγωμαι
ἀγαγοίμην
ἀγαγοῦ
ἀγαγέσθαι
ἀγαγόμενος
αορ παθ
ἤχθην
ἀχθῶ
ἀχθείην
ἄχθητι
ἀχθῆναι
ἀχθείς
πρκ
ἦγμαι
ἠγμένος ὦ
ἠγμένος εἴην
ἠγμένος ἴσθι
ἦχθαι
ἠγμένος, -η, -ον
υπρ
ἤγμην







ἀγγέλλω: φέρνω είδηση, γνωστοποιώ.


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἀγγέλλω
ἀγγέλλω
ἀγγέλοιμι
ἄγγελλε
ἄγγέλλειν
ἀγγέλλων, -ουσα, -ον
πρτ
ἤγγελλον





μελ
ἀγγελῶ

ἀγγελοῖμι

ἀγγελεῖν
ἀγγελῶν, -οῦσα, -οῦν
αορ
ἤγγειλα
ἀγγείλω
ἀγγείλαιμι
ἄγγειλον
ἀγγεῖλαι
ἀγγείλας, -ασα, -αν
αορ β΄
(ἤγγελον)





πρκ
ἤγγελκα
ἠγγέλκω ἠγγελκώς ὦ
ἠγγέλκοιμιἠγγελκώς εἴην
ἠγγελκώς ἴσθι
ἠγγελκέναι
ἤγγελκώς, -υῖα,  - ός
υπρ
ἠγγέλκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἀγγέλλομαι
ἀγγέλλωμαι
ἀγγελλοίμην
ἀγγέλλου
ἀγγελλεσθαι
ἀγγελλόμενος
πρτ
ἠγγελόμην





μελ
ἀγγελοῦμαι





μελ. παθ
ἀγγελθήσομαι

ἀγγελθησοίμην

ἀγγελθήσεσθαι
ἀγγελθησόμε-νος, -η, -ον
αορ
ἠγγελάμην
ἀγγείλωμαι
ἀγγειλαίμην
ἄγγειλαι
ἀγγείλασθαι
ἀγγειλάμε-     νος, -η, -ον
αορ παθ
ἠγγέλθην
ἀγγελθῶ
ἀγγελθείην
ἀγγέλθητι
ἀγγελθῆναι
ἀγγελθείς,            -θεῖσα, -θέν
πρκ
ἤγγελμαι
ἠγγελμένος ὦ
ἠγγελμένος εἴην
ἠγγελσο
ἠγγέλθαι
ἠγγελμένος,           -η, -ον
υπρ
ἠγγέλμην








αἱρέω -ῶ: συλλαμβάνω, κυριεύω (μέσο αἱροῦμαι: εκλέγω, προτιμώ. παθητικό αἱροῦμαι: εκλέγομαι)


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
αἱρῶ
αἱρῶ
αἱροῖμι / αἱροίην
αἵρει
αἱρεῖν
αἱρῶν, -οῦσα, -οῦν
πρτ
ἥρουν





μελ
αἱρήσω

αἱρήσοιμι

αἱρήσειν
αἱρήσων, ουσα,ον
αορ
εἷλον
ἕλω
ἕλοιμι
ἕλε
ἑλεῖν
ἑλών, οῦσα, όν
πρκ 
ᾓρηκα
ᾑρηκώς ὦ
ᾑρηκώς εἴην
ᾑρηκώς ἴσθι
ᾑρηκέναι
ᾑρηκώς, υῖα, ός
υπρ
ᾑρήκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
αἱροῦμαι
αἱρῶμαι
αἱροίμην
αἱροῦ
αἱρεῖσθαι
αἱρούμενος
πρτ
ᾑρούμην





μελ
αἱρήσομαι

αἱρησοίμην

αἱρήσεσθαι
αἱρησόμενος
μελ παθ
αἱρεθήσομαι

αἱρεθησοίμην

αἱρεθήσεσθαι
αἱρεθησόμενος
αορ β΄
εἱλόμην
ἕλωμαι
ἑλοίμην
ἑλοῦ
ἑλέσθαι
ἑλόμενος, η, ον
αορ  παθ
ᾑρέθην
αἱρεθῶ
αἱρεθείην
αἱρέθητι
αἱρεθῆναι
αἱρεθείς, εῖσα, εν
πρκ
ᾓρημαι
ᾑρημένος ὦ
ᾑρημένος εἴην
ᾓρησο
ᾑρῆσθαι
ᾑρημένος
υπρ
ᾑρήμην







ἀκούω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἀκούω
ἀκούω
ἀκούοιμι
ἄκουε
ἀκούειν
ἀκούων -ουσα -ον
πρτ
ἤκουον





μελ
ἀκούσομαι

ἀκουσοίμην

ἀκούσεσθαι
ἀκουσόμενος -η -ον
αορ
ἤκουσα
ἀκούσω
ἀκούσαιμι
ἄκουσον
ἀκοῦσαι
ἀκούσας -ασα -αν
πρκ
ἀκήκοα
ἀκηκοώς ὦ
ἀκηκοώς εἴην
ἀκηκοώς ἴσθι
ἀκηκοέναι
ἀκηκοώς -υῖα -ός
υπρ
ἠκηκόειν








οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἀκούομαι
ἀκούωμαι
ἀκουοίμην
ἀκούου
ἀκούεσθαι
ἀκουόμενος -η -ον
πρτ
ἠκουόμην





μελ παθ
ἀκουσθήσομαι

ἀκουσθησοίμην

ἀκουσθήσεσθαι
ἀκουσθησόμενος -η -ον
αορ
ἠκουσάμην
ἀκούσωμαι
ἀκουσαίμην
ἀκοῦσαι
ἀκούσασθαι
ἀκουσάμενος -η -ον
αορ παθ
ἠκούσθην
ἀκουσθῶ
ἀκουσθείην
ἀκούσθητι
ἀκουσθῆναι
ἀκουσθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
ἤκουσμαι



ἠκούσθαι
ἠκουσμένος -η -ον
υπρ
ἠκούσμην







           

ἄρχω: αρχίζω, είμαι άρχων, κυβερνώ


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἄρχω
ἄρχω
ἄρχοιμι
ἄρχε
ἄρχειν
ἄρχων -ουσα -ον
πρτ
ἦρχον





μελ
ἄρξω

ἄρξοιμι

ἄρξειν
ἄρξων -ουσα -ον
αορ
ἦρξα
ἄρξω
ἄρξαιμι
ἄρξον
ἄρξαι
ἄρξας -ασα -αν 
πρκ
(ἦρχα)



(ἠρχέναι)
(ἠρχώς -υῖα –ός)
υπρ
(ἤρχειν)








οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἄρχομαι
ἄρχωμαι
ἀρχοίμην
ἄρχου
ἄρχεσθαι
ἀρχόμενος -η -ον
πρτ
ἠρχόμην





μελ
ἄρξομαι

ἀρξοίμην

ἄρξεσθαι
ἀρξόμενος -η -ον
αορ
ἠρξάμην
ἄρξωμαι
ἀρξαίμην
ἄρξαι
ἄρξασθαι
ἀρξάμενος -η -ον
αορ. παθ.
ἤρχθην
ἀρχθῶ
ἀρχείην
ἄρχθητι
ἄρχθῆναι
ἀρχθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
ἦργμαι
ἠργμένος ὦ
ἠργμένος εἴην
ἦρξο
ἦρχθαι
ἠργμένος -η -ον
υπρ
ἤργμην









βαίνω: βαδίζω, περπατώ, πορεύομαι


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
βαίνω
βαίνω
βαίνοιμι
βαῖνε
βαίνειν
βαίνων -ουσα -ον
πρτ
ἔβαινον





μελ
βήσομαι

βησοίμην

βήσεσθαι
βησόμενος -η -ον         
αορ β΄
ἔβην
βῶ
βαίην
βῆθι
βῆναι
βάς -ᾶσα -αν
πρκ
βέβηκα
βεβήκω
βεβηκώς ὦ
βεβοίκοιμι
βεβηκώς εἴην
βεβηκώς ἴσθι
βεβηκέναι
βεβηκώς -υῖα -ός
υπρ
ἐβεβήκειν









βάλλω: ρίχνω, χτυπώ


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
βάλλω
βάλλω
βάλλοιμι
βάλλε
βάλλειν
βάλλων, -ουσα, -ον
πρτ
ἔβαλλον





μελ
βαλῶ

βαλοῖμι και βαλοίην

βαλεῖν
βαλών, -οῦσα, -όν
αορ β΄
ἔβαλον
βάλω
βάλοιμι
βάλε
βαλεῖν
βαλών, -οῦσα, -όν
πρκ
βέβληκα
βεβλήκω βεβληκώς ὦ
βεβλήκοιμι βεβληκώς εἴην
βεβληκώς ἴσθι
βεβληκέναι
βεβληκώς, -υῖα, -ός
υπρ
ἐβεβλήκειν








οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
βάλλομαι
βάλλωμαι
βαλλοίμην
βάλλου
βάλλεσθαι
βαλλόμενος
πρτ
ἐβαλλόμην





μελ
βαλοῦμαι

βαλοίμην

βαλεῖσθαι
βαλούμενος
μελ παθ
βληθήσομαι

βληθησοίμην

βληθήσεσθαι
βληθησόμενος
αορ
ἐβαλόμην
βάλωμαι
βαλοίμην
βαλοῦ
βαλέσθαι
βαλόμενος
αορ παθ
ἐβλήθην
βληθῶ
βληθείην
βλήθητι
βληθῆναι
βληθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
βέβλημαι
βεβλημένος ὦ
βεβλημένος εἴην
βέβλησο
βεβλῆσθαι
βεβλημένος
υπρ
ἐβεβλήμην








γέμω, ἔγεμον


γίγνομαι


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
γίγνομαι
γίγνωμαι
γιγνοίμην
γίγνου
γίγνεσθαι
γιγνόμενος -η -ον
πρτ
ἐγιγνόμην





μελ
γενήσομαι

γενησοίμην

γενήσεσθαι
γενησόμενος -η -ον
μελ π
γενηθήσομαι





αορ β΄
ἐγενόμην
γένωμαι
γενοίμην
γενοῦ
γενέσθαι
γενόμενος -η -ον
αορ π
ἐγενήθην





πρκ
γέγονα γεγένημαι
γεγονώς ὦ
γεγενημένος ὦ
γεγονώς εἴην γεγενημένος εἴην
γεγονώς ἴσθι
γεγένησο
γεγονέναι
γεγενῆσθαι
γεγονώς, -υία, -ός
γεγενημένος -η -ον
υπρ
ἐγεγόνειν ἐγεγενήμην








γιγνώσκω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
γιγνώσκω
γιγνώσκω
γιγνώσκοιμι
γίγνωσκε
γιγνώσκειν
γιγνώσκων -ουσα -ον
πρτ
ἐγίγνωσκον





μελ
γνώσομαι

γνωσοίμην

γνώσεσθαι
γνωσόμενος -η -ον
αορ






αορ β΄
ἔγνων
γνῷ
γνοίην
γνῶθι
γνῶναι
γνούς -οῦσα -όν
πρκ
ἔγνωκα
ἐγνωκώς ὦ
ἐγνωκώς εἴην
ἐγνωκώς ἴσθι
ἐγνωκέναι
ἐγνωκώς -υῖα -ός
υπρ
ἐγνώκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
γιγνώσκομαι





πρτ
ἐγιγνωσκόμην





μελ
γνωσθήσομαι





αορ
ἐγνώσθην





πρκ
ἔγνωσμαι





υπρ
ἐγνώσμην








ἔρχομαι


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἔρχομαι
ἴω
ἴοιμι, ἰοίν
ἴθι
ἰέναι
ἰών, -οῦσα, -ον
πρτ
ᾒειν και ᾖα





μελ
εἶμι

ἴοιμι, ἰοίν

ἰέναι
ἰών, -οῦσα, -ον
αορ β΄
ἦλθον
ἔλθω
ἔλθοιμι
ἐλθέ
ἐλθεῖν
ἐλθών, -οῦσα, -ον
πρκ
ἐλήλυθα
ἐληλυθώς ὦ
ἐληλυθώς εἴην
ἐληλυθώς ἴσθι
ἐληλυθέναι
ἐληλυθώς, -υῖα, -όν
υπρ
ἐληλύθην






ενεστώτας
παρατατικός
μέλλοντας
οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
οριστική
οριστική
ἔρχομαι
ἴω
ἴοιμι  και ἰοίν

ᾒειν και ᾖα
εἶμι
ἔρχει
ἴῃς
ἴοις  και ἰοίης
ἴθι
ᾒεις και ᾒεισθα
εἶ
ἔρχεται
ἴῃ
ἴοι  και ἰοίη
ἴτω
ᾒει και ᾒειν
εἶσι
ἐρχόμεθα
ἴωμεν
ἴοιμεν  και ἰοίημεν

ᾖμεν
ἴμεν
ἔρχεσθε
ἴητε
ἴοιτε  και ἰοί ητε
ἴτε
ᾖτε
ἴτε
ἔρχονται
ἴωσι
ἴοιεν  και ἰοίησαν
ἰόντων
ᾖσαν
ἴασι



ἐθέλω θέλω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἐθέλω
θέλω
ἐθέλω
θέλω
ἐθέλοιμι
θέλοιμι
ἔθελε
θέλε
ἐθέλειν
θέλειν
ἐθέλων
θέλων
πρτ
ἤθελον





μελ
ἐθελήσω
θελήσω

ἐθελήσοιμι
θελήσοιμι

ἐθελήσειν
θελήσειν
ἐθελήσων
θελήσων
αορ
ἠθέλησα
ἐθελήσω
ἐθελήσαιμι
ἐθέλησον
ἐθελῆσαι
ἐθελήσας
πρκ
ἠθέληκα
ἠθεληκώς ὦ
ἠθεληκώς εἴην
ἠθεληκώς ἴσθι
ἠθεληκέναι
ἠθεληκώς,     -υῖα, -ός
υπρ
ἠθελήκειν








ἔχω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἔχω
ἔχω
ἔχοιμι
ἔχε
ἔχειν
ἔχων -ουσα -ον
πρτ
εἶχον





μελ
ἕξω-σχήσω

ἕξοιμι/σχήσοιμι

ἔξειν
ἔξων -ουσα -ον
αορ β΄
ἔσχον
σχῶ
σχοίην/ …σχοίμι
σχές
σχεῖν
σχών -οῦσα -όν
πρκ
ἔσχηκα
ἐσχηκώς ὦ
ἐσχηκώς εἴην
ἐσχηκώς ἴσθι
ἐσχηκέναι
ἐσχηκώς -υῖα -ός
υπρ
ἐσχήκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ἔχομαι
ἔχωμαι
ἐχοίμην
ἔχου
ἔχεσθαι
ἐχόμενος, -η, ον
πρτ
εἰχόμην





μελ
ἔξομαι/ σχήσομαι

ἑξοίμην/ σχησοίμην

ἕξεσθαι/ σχήσεσθαι
ἑξόμενος, -η, ον/
σχησόμενος. –η, ον
αορ β΄
ἐσχόμην
σχῶμαι
σχοίμην
σχοῦ
σχέσθαι
σχόμενος, -η, -ον
πρκ
ἔσχημαι
ἐσχημένος ὦ
ἐσχημένος εἴην
ἔσχησο
ἐσχῆσθαι
ἐσχημένος, -η, ον
υπρ
ἐσχήμην








κρίνω: ξεχωρίζω, διακρίνω, δικάζω, αποφασίζω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
κρίνω
κρίνω
κρίνοιμι
κρῖνε
κρίνειν
κρίνων, -ουσα, -ον
πρτ
ἔκρινον





μελ
κρινῶ

κρινοῖμι

κρινεῖν
κρινῶν, -οῦσα, -όν
αορ
ἔκρινα
κρίνω
κρίναιμι
κρῖνον
κρῖναι
κρίνας, -ασα, αν
πρκ
κέκρικα
κεκρικώς ὧ
κεκρικώς εἴην
κεκρικώς ἴσθι
κεκρικέναι
κεκρικώς
υπρ
εκεκρίκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
κρίνομαι
κρίνωμαι
κρινοίμην
κρίνου
κρίνεσθαι
κρνόμενος
πρτ
ἐκρινόμην





μελ
κρινοῦμαι

κρινοίμην

κρινεῖσθαι
κρινούμενος
μελ. παθ
κριθήσομαι

κριθησοίμην

κριθήσεσθαι
κριθησόμενος
αορ
ἐκρινάμην
κρίνωμαι
κριναίμην
κρῖναι
κρίνασθαι
κρινάμενος
αορ παθ΄
ἐκρίθην
κριθῶ
κριθείην
κρίθητι
κριθῆναι
κριθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
κέκριμαι
κεκριμένος ὦ
κεκριμένος εἴην
κέκρισο
κεκρίσθαι
κεκριμένος
υπρ
ἐκεκρίμην








κλείω: κλείνω, περιορίζω


ενεργητική οριστική
μέση οριστική
παράγωγα
ενσ
κλείω
κλῃω
κλείομαι
κλῃομαι
κλεῖσις κλῃσις
κλειστός
κλῃστός
κλοιός
κλεῖθρον (κλειδαριά)
πρτ
ἔκλειον
ἔκλῃιον
ἐκλειόμην
ἐκλῃόμην
μελ
κλείσω
κλῃσω
κλεισθήσομαι
κλῃσθήσομαι
αορ
ἔκλεισα
ἔκλῃσα
ἐκλεισάμην
ἐκλῃσάμην
αορ β΄


ἐκλείσθην
ἐκλῃσθην
πρκ
κέκλεικα
κέκλῃκα
κέκλειμαι
κέκλῃμαι
υπρ
ἐκεκλείκειν
ἐκεκλῃκειν
ἐκεκλείμην
ἐκεκλῃμην

κλίνω: γέρνω, στρέφω. κλίνομαι: (μεσ) στηρίζομαι. κλίνομαι: (παθ) κάμπτομαι, παρεκκλίνω.


ενεργητική οριστική
μέση οριστική
παράγωγα
ενσ
κλίνω
κλίνομαι

κλίσις, κλῖμα, κλίνη, κλῖμαξ, κλιτός, κλιτύς
πρτ
ἔκλινον
ἐκλινόμην

μελ
κλινῶ
κλινοῦμαι



κλιθήσομαι
κλινήσομαι
αορ
ἔκλινα
ἐκλινάμην

αορ β΄

ἐκλίθην
ἐκλίνην
πρκ
κέκλικα
κέκλιμαι

υπρ
ἐκεκλίκειν
ἐκεκλίμην




λαμβάνω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λαμβάνω
λαμβάνω
λαμβάνοιμι
λάμβανε
λαμβάνειν
λαμβάνων, -ουσα, -ον
πρτ
ἐλάμβανον





μελ
λήψομαι

ληψοίμην

λήψεσθαι
ληψόμενος, -η, -ον
αορ β΄
ἔλαβον
λάβω
λάβοιμι
λαβέ
λαβεῖν
λαβών, -οῦσα, -ον
πρκ
εἴληφα
εἰλήφω
εἰληφώς ὦ
εἰλήφοιμι
εἰληφώς εἴην
εἰληφώς ἴσθι
εἰληφέναι
εἰληφώς, -υῖα, -ός
υπρ
εἰλήφην








οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λαμβάνομαι
λαμβάνωμαι
λαμβανοίμην
λαμβάνου
λαμβάνεσθαι
λαμβανόμενος, -η, ον
πρτ
ἐλαμβανόμην





μελ
ληφθήσομαι

ληφθησοίμην

ληφθήσεσθαι
ληφθησόμενος, -η, -ον
αορ β΄
ἐλαβόμην
λάβωμαι
λαβοίμην
λαβοῦ
λαβέσθαι
λαβόμενος, -η, -ον
αορ παθ
ἐλήφθην
ληφθῶ
ληφθείην
λήφθητι
ληφθῆναι
ληφθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
εἴλημμαι
εἰλημμένος ὦ
εἰλημμένος εἴην
εἴληψο
εἰλῆφθαι
εἰλημμένος
υπρ
εἰλήμμην








λέγω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λέγω
λέγω
λέγοιμι
λέγε
λέγειν
λέγων -ουσα -ον
πρτ
ἔλεγον





μελ
λέξω/ἐρῶ

λέξοιμι/ ἐροίμι/ἐροίην

λέξειν/ἐρεῖν
λέξων -ουσα -ον
αορ
ἔλεξα/εἶπα
λέξω
λέξαιμι
λέξον
λέξαι
λέξας -ασα -αν
αορ β΄
εἶπον
εἴπω
εἴποιμι
εἰπέ
εἰπεῖν
εἰπών, -ούσα, -όν
πρκ
εἴρηκα
εἰρηκώς ὦ
εἰρηκώς εἴην
εἰρηκώς ἴσθι
εἰρηκέναι
εἰρηκώς -υῖα -ός
υπρ
εἰρήκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λέγομαι
λέγωμαι
λεγοίμην
λέγου
λέγεσθαι
λεγόμενος, -η, -ον
πρτ
ἐλεγόμην





μελ
λεχθήσομαι/ ῥηθήσομαι

λεχθησοίμην/ ῥηθησοίμην

λεχθήσεσθαι/ ῥηθήσεσθαι
λεχθησόμενος, -η, -ον
ῥηθησόμενος, -η, -ον
αορ
ἐλέχθην/ ἐρρήθην
λεχθῶ/ ῥηθῶ
λεχθείην/ ῥηθείην
λέχθητι/ ῥήθητι
λεχθῆναι/ ῥηθῆναι
λεχθείς, είσαι, -έν
ῥηθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
εἴρημαι
εἰρημένος ὦ
εἰρημένος εἴην
εἴρησο
εἰρῆσθαι
εἰρημένος
υπρ
εἰρήμην








λείπω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λείπω
λείπω
λείποιμι
λεῖπε
λείπειν
λείπων, ουσα, -ον
πρτ
ἔλειπον





μελ
λείψω

λείψοιμι

λείψειν
λείψων, -ουσα, -ον
αορ β΄
ἔλιπον
λίπω
λίποιμι
λίπε
λιπεῖν
λιπών, -οῦσα, όν
πρκ
λέλοιπα
λελοιπώς ὦ
λελοιπώς εἴην
λελοιπώς ἴσθι
λελοιπέναι
λελοιπώς, -υῖα, -ός
υπρ
ἐλελοίπειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
λείπομαι
λείπωμαι
λειποίμην
λείπου
λείπεσθαι
λειπόμενος, -η, -ον
πρτ
ἐλειπόμην





μελ
λείψομαι

λειψοίμην

λείψεσθαι
λειψόμενος, -η, ον
μελ παθ
λειφθήσομαι

λειφθησοίμην

λειφθήσεσθαι
λειφθησόμενος, η, ον
αορ
ἐλιπόμην
λίπωμαι
λιποίμην
λιποῦ
λιπέσθαι
λιπόμενος, -η, ον
αορ παθ
ἐλίφθην
λειφθῶ
λειφθείην
λείφθητι
λειφθῆναι
λειφθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
λέλειμμαι
λελειμμένος ὦ
λελειμμένος εἴην
λέλειψο
λελεῖφθαι
λελειμμένος, -η, -ον
υπρ
ἐλελείμμην








μανθάνω                           


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
μανθάνω
μανθάνω
μανθάνοιμι
μάνθανε
μανθάνειν
μανθάνων -ουσα -ον
πρτ
ἐμάνθανον





μελ
μαθήσομαι

μαθησοίμην

μαθήσεσθαι
μαθησόμενος -η -ον
αορ






αορ β΄
ἔμαθον
μάθω
μάθοιμι
μάθε
μαθεῖν
μαθών -ουσα -ον
πρκ
μεμάθηκα
μεμαθηκώς ὦ
μεμαθηκώς εἴην
μεμαθηκώς ἴσθι
μεμαθηκέναι
μεμαθηκώς -υῖα -ός
υπρ
ἐμεμαθήκειν








μένω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
μένω
μένω
μένοιμι
μένε
μένειν
μένων
πρτ
ἔμενον





μελ
μενῶ

μενοῖμι μενοίην

μενεῖν
μενῶν, -οῦσα, -οῦν
αορ
ἔμεινα
μείνω
μείναινι
μεῖνον
μεῖναι
μείνας, -ασα, -αν
πρκ
μεμένηκα
μεμενηκώς ὦ
μεμενηκώς εἴην
μεμενηκώς ἴσθι
μεμενηκέναι
μεμενηκώς, -υῖα, -ός
υπρ
ἐμεμενήκειν








νέμω: απονέμω, μοιράζω, βόσκω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
νέμω
νέμω
νέμοιμι
νέμε
νέμειν
νέμων -ουσα -ον
πρτ
ἔνεμον





μελ
νεμῶ

νεμοῖμι/ νεμοίην

νεμεῖν
νεμῶν -οῦσα -οῦν
αορ
ἔνειμα
νείμω
νείμαιμι
νεῖμον
νεῖμαι
νείμας -ασα -αν
αορ β΄






πρκ
νενέμηκα
νενεμηκώς ὦ
νενεμηκώς εἴην
νενεμηκώς ἴσθι
νενεμηκέναι
νενεμηκώς -υῖα -ός
υπρ
ἐνενεμήκειν







οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
νέμομαι
νέμωμαι
νεμοίμην
νεμοῦ
νέμεσθαι
νεμόμενος, -η, -ον
πρτ
ἐνεμόμην





μελ
νεμοῦμαι

νεμοίμην

νεμεῖσθαι
νεμούμενος, -η, -ον
αορ
ἐνημάμην
νείμωμαι
νειμαίμην
νεῖμαι
νείμασθαι
νειμάμενος, -η, -ον
αορ παθ
ἐνεμήθην
νεμηθῶ
νεμηθείην
νεμήθητι
νεμηθῆναι
νεμηθείς, -εῖσα, -έν
πρκ
νενέμημαι
νενεμημένος ὦ
νενεμημένος εἴην
νενέμησο
νενεμῆσθαι
νενεμημένος, -η, -ον
υπρ
ἐνεμεμήμην









οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ὁρῶ
ὁρῶ
ὁρῶμι/ὁρῴην
ὅρα
ὁρᾶν
ὁρῶν, -ῶσα, -όν
πρτ
ἑώρων





μελ
ὄψομαι

ὀψοίμην

ὄψεσθαι
ὀψόμενος, -η, -ον
αορ β΄
εἶδον
ἴδω
ἴδοιμι
ἰδέ
ἰδεῖν
ἰδών, -οῦσα, -όν
πρκ
ἑόρακα/ἑώρακα/ὄπωπα
ἑορακώς ὦ
ἑορακώς εἴην
ἑορακώς ἴσθι
ἑορακέναι
ἑορακώς, υῖα, -ός
υπρ
ἑωράκειν/ὠπώπειν








οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
ὁρῶμαι
ὁρῶμαι
ὁρῴμην
ὁρῶ
ὁρᾶσθαι
ὁρώμενος, -η, -ον
πρτ
ἑωρώμην





μελ
ὀφθήσομαι

ὀφθησοίμην

ὀφθήσεσθαι
ὀφθησόμενος, -η, -ον
αορ β΄
εἰδόμην
ἴδωμαι
ἰδοίμην
ἰδοῦ
ἰδέσθαι
ἰδόμενος, -η, -ον
αορ παθ
ὤφθην
ὀφθῶ
ὀφθείην
ὄφθητι
ὀφθῆναι
ὀφθείς, -εῖσα, έν
πρκ
ἑόραμαι/
ἑώραμαι/
ὦμμαι
ἑωραμένος ὦ/
ὠμμένος ὦ
ἑωραμένος εἴην/
ὠμμένος εἴην
ἑώρασο/
ὦψο
ἑωρᾶσθαι/
ὦφθαι
ἑωραμένος, -η, -ον/
ὠμμένος, η, ον
υπρ
ἐωράμην/
ὤμμην







σθένω, ἔσθενον
στένω, έστενον, στένομαι, ἐστενόμην
στενάζω, ἐστέναζον, στενάξω, ἐστέναξα,

σφάλλω: νικώ, βλάπτω. σφάλλομαι: (μέσο) αποτυγχάνω, (παθ): νικιέμαι.


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
σφάλλω
σφάλλω
σφάλλοιμι
σφάλλε
σφάλλειν
σφάλλων,      -ουσα, -ον.
πρτ
ἔσφαλλον





μελ
σφαλῶ

σφαλοῖμι

σφαλεῖν
σφαλῶν,        -οῦσα, -οῦν.
αορ
ἔσφηλα
σφήλω
σφήλαιμι

σφῆλαι
σφήλας,         -ασα, -αν


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
σφάλλομαι
σφάλλωμαι
σφαλλοίμην
σφάλλου
σφάλλεσθαι
σφάλλόμενος, -η, -ον
πρτ
ἐσφαλλόμην





μελ
σφαλοῦμαι

σφαλοίμην

σφαλεῖσθαι
σφαλούμενος
μελ παθ
σφαλήσομαι

σφαλοισήμοιν

σφαλήσεσθαι
σφαλησόμενος, -η, ον.
αορ παθ
ἐσφάλην
σφαλῶ
σφαλείην

σφαλῆναι
σφαλείς, -εῖσα, -έν
πρκ
ἔσφαλμαι
ἐσφαλμένος ὦ
ἐσφαλμένος εἴην
ἔσφαλσο
ἐσφάλθαι
ἐσφαλμένος
υπρ
ἐσφάλμην








τυγχάνω


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
τυγχάνω
τυγχάνω
τυγχάνοιμι
τύγχανε
τυγχάνειν
τυγχάνων
πρτ
ἐτύγχανον





μελ
τεύξομαι

τευξοίμην

τεύξεσθαι
τευξόμενος
αορ β΄
ἔτυχον
τύχω
τύχοιμι
τύχε
τυχεῖν
τυχών
πρκ
τετύχηκα
τετυχηκώς ὦ
τετυχηκώς εἴην
τετυχηκώς ἴσθι
τετυχηκέναι
τετυχηκώς,  -υῖα, -ός
υπρ
ἐτετυχήκειν








φεύγω: τρέπομαι σε φυγή           


οριστική
υποτακτική
ευκτική
προστακτική
απαρέμφατο
μετοχή
ενσ
φεύγω
φεύγω
φεύγοιμι
φεῦγε
φεύγειν
φεύγων -ουσα -ον
πρτ
ἔφευγον





μελ
φεύξομαι/ φευξοῦμαι

φευξοίμην

φεύξεσθαι/ φευξεῖσθαι
φευξόμενος -η –ον / φευξούμενος, -η, ον
αορ






αορ β΄
ἔφυγον
φύγω
φύγοιμι
φύγε
φυγεῖν
φυγών -οῦσα -όν
πρκ
πέφευγα
πεφευγώς ὦ
πεφευγώς εἴην
πεφευγώς ἴσθι
πεφευγέναι
πεφευγώς -υῖα -ός
υπρ
ἐπεφεύγειν









συνηρημένα  ρήματα
ενεστώτας
παρατατικός
μέλλοντας
αόριστος
παρακείμενος
υπερσυντέλικος

τιμῶ
ἐτίμων
τιμήσω
ἐτίμησα
τετίμηκα
ἐτετιμήκειν

ἀγαπῶ

ἠγάπων

ἀγαπήσω

ἠγάπησα

ἠγάπηκα

ἠγαπήκειν

νικῶ

ἐνίκων

νικήσω

ἐνίκησα

νενίκηκα

ἐνενικήκειν

τολμῶ

ἐτόλμων

τολμήσω

ἐτόλμησα

τετόλμηκα

ἐτετολμήκειν

τελευτῶ

ἐτελεύτων

τελευτήσω

ἐτελεύτησα

τετελεύτηκα

ἐτετελευτήκειν

σιγῶ

ἐσίγων

σιγήσομαι

ἐσίγησα

σεσίγηκα

ἐσεσιγήκειν

ὁρῶ

ἑώρων

ὄψομαι

εἶδον
ἑόρακα
ἑώρακα
ἑωράκειν
ἑορακός ἦν
ἐρωτῶ
ἠρώτων
ἐρωτήσω
κ  ἐρήσομαι
ἠρώτησα
και ἠρόμην
ἠρώτηκα
ἠρωτήκειν

ἐάω

εἴων

ἐάσω

εἴασα

εἴακα

εἰάκειν






ποιῶ
ἐποίουν
ποιήσω
ἐποίησα
πεποίηκα
ἐπεποιήκειν

ἀμελῶ

ἠμέλουν

ἀμελήσω

ἠμέλησα

ἠμέληκα

ἠμελήκειν

βοηθῶ

ἐβοήθουν

βοηθήσω

ἐβοήθησα

βεβοήθηκα

ἐβεβοηθήκειν

εὐτυχῶ

ηὐτύχουν

εὐτυχήσω

ηὐτήχησα

ηὐτύχηκα

ηὐτηχήκειν

μισῶ

ἐμίσουν

μισήσω

ἐμίσησα

μεμίσηκα

ἐμεμισήκειν

νομοθετῶ

ἐνομοθέτουν

νομοθετήσω

ἐνομοθέτησα

νενομοθέτηκα

ἐνενομοθετήκειν

φθονῶ

ἐφθόνουν

φθονήσω

ἐφθόνησα

φθόνον  έσχηκα

φθόνον  εσχήκειν

ὠφελῶ

ὠφέλουν

ὠφελήσω

ὠφέλησα

ώφέληκα

ὠφελήκειν






δηλῶ
ἐδήλουν
δηλώσω
ἐδήλωσα
δεδήλωκα
ἐδεδηλώκειν

ἀξιῶ

ἠξίουν

ἀξιώσω

ἠξίωσα

ἠξίωκα

ἠξιώκειν

βεβαιῶ

ἐβεβαίουν

βεβαιώσω

ἐβεβαίωσα

βεβαίωκα

ἐβεβαιώκειν

ὀρθῶ

ὤρθουν

ὠρθώσω

ὤρθωσα

ὤρθωκα

ὠρθώκειν

σκηνῶ

ἐσκήνουν

σκηνώσω

ἐσκήνωσα

ἐσκήνωκα

ἐσκηνώκειν

ζημιῶ

ἐζημίουν

ζημιώσω

ἐζημίωσα

ἐζημίωκα

ἐζημιώκειν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου