ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΕΣ ΙΔΙΩΜΑΤΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ

Πρόσφατα ασχοληθήκαμε στην τάξη με το διήγημα του Γιώργου Ιωάννου: «Να 'σαι καλά, δάσκαλε», όπου ένας νεαρός φιλόλογος, σε κάποιο χωριό της ελληνικής υπαίθρου, κατάφερε να κάνει τους μαθητές του να νιώσουν περήφανοι για τη γλώσσα τους, τα τραγούδια τους, την παράδοση του τόπου τους και να μην τα θεωρούν όπως χαρακτηριστικά λέει ως «παλιατσαρίες». 

     

ΣΥΝΤΟΜΟ "ΠΡΟΦΙΛ" ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΩΝ ΕΝΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Καθώς η ανασκαφική έρευνα στον τάφο της Αμφίπολης φτάνει στο τέλος της, κορυφώνεται η αγωνία για τον πιθανό ένοικο του τάφου, ο οποίος λόγω του μεγέθους του, της μεγαλοπρέπειάς του και των μοναδικών ευρημάτων δεν θα μπορούσε να είναι ένας κοινός θνητός! Ακολουθεί ένα σύντομο προφίλ των πιο πιθανών ενοίκων! 

ΟΜΗΡΙΚΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Πλήθος ομηρικών λέξεων συναντά κανείς στην Αγγλική γλώσσα, ελαφρώς προσαρμοσμένες ή μεταλλαγμένες. Από την εργασία της ομογενούς καθηγήτριας Αναστασίας Γονέου με τίτλο: «Ελληνική γλώσσα-τροφός όλων των γλωσσών» σταχυολογούμε!

 

ΟΔΗΓΟΣ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ!

Οι φιλόλογοι θα βρεθούμε αντιμέτωποι κάποια στιγμή με την ανάγκη να γράψουμε σε πολυτονική γραφή λόγω των απαιτήσεων του μαθήματος των αρχαίων ελληνικών! Ακολουθεί ένας εύχρηστος οδηγός πολυτονικής γραφής και ετοιμαστείτε να βάλετε όσες ψιλές, δασείες, περισπωμένες , βαρείες και υπογεγραμμένες δεν είχατε φανταστεί ποτέ.

ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ

Η χαρά κι ο πόνος, το τραγούδι κι ο θρήνος, το ξεφάντωμα και το μοιρολόι εναλλάσσονται μέσα στον κύκλο της ζωής. Ο πόνος από την απώλεια αγαπημένων προσώπων γίνονταν τραγούδι από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην αρχαία Ελλάδα το κλάμα για το νεκρό ξεκινούσε με το «γόο», αυτοσχέδιο τραγούδι από τους στενούς συγγενείς και κατέληγε στο θρήνο που ερμηνεύονταν από μισθωμένους επαγγελματίες. 

ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν θεϊκή προέλευση στα πάντα και φυσικά και στη Μουσική. Έτσι, έπλασαν τις Μούσες. Αυτές οι θεές, εννιά τον αριθμό (Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια, Ουρανία, Καλλιόπη), ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Για αρχηγό τους (Μουσηγέτη) είχαν τον Απόλλωνα που ήταν θεός του φωτός, της μαντικής, της μουσικής και της ποίησης. Οι Μούσες, αν και έμεναν μόνιμα στον Όλυμπο, εύρισκαν τον καιρό και κατέβαιναν κρυφά για να εμπνεύσουν όσους θνητούς συμπαθούσανε. Από την αρχαία ελληνική μουσική δε διασώθηκαν μέχρι σήμερα παρά ελάχιστα γραπτά μουσικά αποσπάσματα .Τα πιο γνωστά όργανα της αρχαίας μουσικής ήταν τα εξής:

Η ΣΤΗΛΗ ΤΗΣ ΡΟΖΕΤΑΣ

Τα ιερογλυφικά είναι αρχαία εικονιστικά στοιχεία που

χρησιμοποιούνται στην αρχαία Αιγυπτιακή γραφή. Η λέξη

προέρχεται από τα αρχαία ελληνικά «ιερές γλυφές» δηλαδή ιερά ανάγλυφα επειδή χρησιμοποιήθηκαν σε ιερά θρησκευτικά κείμενα. Η γραφή αυτή αποκρυπτογραφήθηκε από τον Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν (Jean-François Champollion) (1790-1832) το 1822. ο Γάλλος αξιωματικός που υπηρετούσε στο στράτευμα του Ναπολέοντα, ανακάλυψε τη στήλη της Ροζέτας, τελείως τυχαία, το 1799. Έμεινε όμως έκθαμβος όταν κατάλαβε την αξία της, καθώς ως τότε, κανείς δεν είχε καταφέρει να αποκρυπτογραφήσει τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά.