Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

ΠΟΙΟΙ ΗΤΑΝ ΟΙ: ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ ΚΑΙ ΓΙΟΣΕΦ ΕΛΙΓΙΑ



Ακολουθούν σύντομα βιογραφικά για δύο σπουδαίες προσωπικότητες της ιστορίας των Ιωαννίνων:Τον Κενάν Μεσαρέ και τον Γιοσεφ Ελιγιά.
 

Ο ΚΕΝΑΝ ΜΕΣΑΡΕ πήγε σχολείο στα Γιάννενα και έπειτα σπούδασε στην σχολή Γαλατά Σεράι της Κωνσταντινούπολης.
Υπήρξε υπασπιστής του πατέρα του τον οποίο ακολούθησε στις διάφορες στρατιωτικές μετακινήσεις του σε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ήταν παρών κατά την υπογραφή της παράδοσης της Θεσσαλονίκης το 1912, στο Διοικητήριο. Μιλούσε άπταιστα αλβανικά, τουρκικά, περσικά, αραβικά, γαλλικά και ελληνικά και φέρεται να συνέταξε το πρωτόκολλο παράδοσης της Θεσσαλονίκης στα γαλλικά.
Μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας παρέμεινε στη Θεσσαλονίκη και πήρε την ελληνική υπηκοότητα. Το 1934 παντρεύτηκε και εγκαταστάθηκε στα Γιάννενα όπου γεννήθηκαν τα παιδιά του. Όταν πέθανε, θάφτηκε, σύμφωνα με την επιθυμία του, στο αλβανικό νεκροταφείο της Θεσσαλονίκης.
Ο Κενάν Ταχσίν Μεσαρέ αποτύπωσε στα έργα του τοπία της Λίμνης των Ιωαννίνων, ζωγράφισε διάφορα πορτρέτα και υπήρξε ο εικονογράφος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων το 1912-13 ενώ μετά δούλεψε για τη χαρτογράφηση των νέων συνόρων της Ελλάδας. Συνήθιζε να χαρίζει έργα του και για το λόγο αυτό πολλά βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές ενώ πολλοί από τους πίνακές του χάθηκαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου.

Ο ΓΙΟΣΕΦ ΕΛΙΓΙΑ ή Ιωσήφ Καπούλια (όπως ήταν το πραγματικό του όνομα) (1901-1931) ήταν Ελληνοεβραίος ποιητής, μελετητής και μεταφραστής από τα Ιωάννινα.
Γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1901 και σπούδασε στο γαλλόφωνο γυμνάσιο της Alliance Israelite. Το 1922 πήγε στην Αθήνα και εργάστηκε σε ιδιωτικά σχολεία ως καθηγητής της γαλλικής γλώσσας. Το 1930 διορίστηκε καθηγητής της γαλλικής στο γυμνάσιο του Κιλκίς, από όπου μεταφέρθηκε εσπευσμένα στην Αθήνα και πέθανε στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός από τύφο το 1931.
Το έργο του Συνεργάστηκε με το περιοδικό Νουμάς, με τη Νέα Εστία κ.α. Μέχρι το θάνατό του υπήρξε τακτικός συνεργάτης της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας του Πυρσού για την οποία έγραψε διάφορα άρθρα για την εβραϊκή θρησκεία και φιλολογία. Έγραψε επίσης ποιήματα και κριτικές και μετέφρασε εβραϊκά κείμενα κυρίως από τη Βίβλο, όπως το Άσμα Ασμάτων, τη Ρούθ, τους Ψαλμούς κ.α., παράλληλα όμως έκανε γνωστή στην Ελλάδα και την νεότερη εβραϊκή ποίηση και πεζογραφία. Μετά το θάνατό του εκδόθηκαν τα Ποιήματα (Συγκεντρωμένα με εισαγωγή, ανάλυση, βιογραφικό σημείωμα από τον Γ. Κ. Ζωγραφάκη Θεσσαλονίκη, 1938) με ευθύνη του συλλόγου Μπενέ Μπερίθ της Θεσσαλονίκης. Το 1944 κυκλοφόρησε στην Αμερική ένας τόμος με ποιήματά του μεταφρασμένα από τη R. Dalven.
Τα ποιήματά του τα χαρακτηρίζει ένας τόνος βιβλικός συχνά ανάμικτος με ερωτισμό και ιδεαλισμό και με κάποια ειδυλλιακή φυσιολατρεία. Παρέμεινε πιστός του μετρικού και του ομοιοκατάληκτου στίχου και δεν ακολούθησε τις νέες μορφές τεχνικής που υιοθέτησαν οι σύγχρονοί του. Από το 1997 έχει καθιερωθεί η διδασκαλία της ποίησης του Γιοσέφ Ελιγιά στα τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου