ΠΕΡΓΑΜΗΝΗ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Μ.ΑΣΙΑΣ ΣΤΟ ΕΜΠΑΡΓΚΟ ΠΩΛΗΣΗΣ ΠΑΠΥΡΟΥ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΒΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
 και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
 στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
        Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
        Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
        τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
        για να τον δώσει μια περγαμηνή.

                                          Κ.Π.Καβάφης

Όπως  το cd αντικατέστησε τους δίσκους βινυλίου έτσι το 2ο αι π.χ στη Μ.Ασία η περγαμηνή αντικατέστησε τον πάπυρο και σε μεγάλο βαθμό τον εκτόπισε στα κατοπινά χρόνια στο Βυζάντιο.Οι λόγοι που οδήγησαν στην αλλαγή ήταν οι εξής: 

Το 2ο αιώνα π.Χ η Αλεξάνδρεια είχε δημιουργήσει τη εκπληκτική της βιβλιοθήκη με χιλιάδες παπύρους από όλο τον κόσμο.Ο μοναδικός σοβαρός ανταγωνιστής είναι η βιβλιοθήκη της Περγάμου, που συγκεντρώνει και αυτή εντυπωσιακό αριθμό χειρογράφων σε πάπυρο. Αλλά ο πάπυρος εισάγεται μόνο από την Αίγυπτο και στη λογική του ανταγωνισμού οι Αλεξανδρινοί παίρνουν την απόφαση να μην προμηθεύουν στο εξής την Πέργαμο με την αναγκαία για γραφή πρώτη ύλη. Οι γραφείς της Μικράς Ασίας πρέπει να επινοήσουν κάτι καινούριο διαφορετικά θα εξαφανιστούν. Κάπως έτσι η ανθρώπινη «μικρασιατική» σκέψη θα οδηγηθεί στο να επινοήσει την περγαμηνή. Η περγαμηνή ήταν κυρίως δέρμα προβάτου, μοσχαριού ή κατσίκας. Οι κατασκευαστές μούσκευαν τα δέρματα σε ασβεστόνερο, έπειτα τα έπλεναν, τα καθάριζαν από τις τρίχες και το κρέας που είχε απομείνει πάνω τους, τα πασπάλιζαν με γύψο για να απορροφήσει τα εναπομείναντα ίχνη λίπους τα στέγνωναν και τα χτυπούσαν με σπάτουλα. Το φύλλο της περγαμηνής ήταν έτσι έτοιμο να δεχθεί τη γραφή.  Ονομάστηκε περγαμηνή λόγω του ονόματος της Περγάμου της πόλης  απ' όπου κυρίως διοχετευόταν στο εμπόριο. Η εμφάνισή της οδήγησε και στην αντικατάσταση της καλαμένιας γραφίδας από το φτερό χήνας. Η περγαμηνή μπορεί να ήταν πιο ανθεκτική από τον πάπυρο, ήταν όμως και πιο ακριβή. Πόσα πρόβατα θα έπρεπε να σφαγούν για να γίνει ένα βιβλίο με 200 φύλλα, αν από το κάθε δέρμα είχαμε το πολύ τέσσερα φύλλα;