Ο
Βασίλης Καζάκος γεννήθηκε στα Γιάννενα το 1945 και πέθανε στις 3 Αυγούστου του 2006. Τα πρώτα μαθήματα σχεδίου
και ζωγραφικής τα πήρε κοντά στον πατέρα του, Γεώργιο Καζάκο και τον Πάνο
Σαραφιανό. Αγάπησε
όσο λίγοι τα Γιάννενα, το κάστρο και την λίμνη που αποτελούν μεγάλο μέρος των
έργων του. Στο
ψάρεμα έβρισκε τη γαλήνη και τα χαρακτικά του ανέδιναν την ψυχική του ανάταση.
Το παραστατικό και αφηγηματικό έργο του Βασίλη Καζάκου χαρακτηρίζεται από συναισθηματική έμπνευση και άρτια τεχνική εκτέλεση. Η ονειρική ατμόσφαιρα, τα παιχνίδια και ο φωτισμός καθώς και οι συμβολικές παραπομπές, οι αϋλες μορφές των έργων του μας ταξιδεύουν σε κόσμους μακρινούς, αλλά οικείους σε γνώριμα βιώματα και σε άλλες συναισθηματικές διαδρομές. Στο πλαίσιο της δημιουργικής ερωτικής σχέσης που είχε ο Βασίλης Καζάκος με την τέχνη του δεν έπαψε ποτέ να δοκιμάζει, να ερευνά, να ανακαλύπτει. Παρέμεινε πάντα αθεράπευτος εραστής τόσο της ζωγραφικής, όσο και της χαρακτικής, όπως μαρτυρούν τα έργα του, οι δεκάδες υδατογραφίες, τα εκατοντάδες σχέδια, τα πάμπολλα λάδια και τα άπειρα χαρακτικά.
Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στις πινακοθήκες των δήμων Αθηναίων, Ρόδου, Ιωαννίνων, Φλώρινας, στο υπουργείο Πολιτισμού, καθώς και στις συλλογές πολλών ελληνικών τραπεζών.
Σπούδασε χαρακτική με δασκάλους τον Κωνσταντίνο Γραμματόπουλο,
τον Νίκο Νικολάου στην ΑΣΚΤ Αθηνών, ενώ ταυτόχρονα παρακολούθησε μαθήματα
σκηνογραφίας στο εργαστήριο του Βασίλη Βασιλειάδη.
Το 1968 πήρε το τρίτο βραβείο ζωγραφικής νέων του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασός». Από το 1977 δίδασκε στην ΑΣΚΤ, στο Β εργαστήριο Χαρακτικής. Πιο γνωστή δουλειά του η χαρακτική ενότητα με τα ποδήλατα, με τα οποία μας ταξίδεψε και μας ταξιδεύει ακόμα και σήμερα.
Το 1968 πήρε το τρίτο βραβείο ζωγραφικής νέων του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασός». Από το 1977 δίδασκε στην ΑΣΚΤ, στο Β εργαστήριο Χαρακτικής. Πιο γνωστή δουλειά του η χαρακτική ενότητα με τα ποδήλατα, με τα οποία μας ταξίδεψε και μας ταξιδεύει ακόμα και σήμερα.
Με το έργο του Βασίλη Καζάκου ασχολήθηκαν
οι σημαντικότεροι ιστορικοί τέχνης της Ελλάδος. Τον κατέταξαν στους κυριότερους
Έλληνες χαράκτες. Υπήρξε υπέρμαχος της εκφραστικής ανάγκης των έργων και της
διεύρυνσης του τομέα της χαρακτικής προς τα σύγχρονα μέσα (μεταξοτυπία,
συνδυαστικά υλικά κ.ά.).
Το παραστατικό και αφηγηματικό έργο του Βασίλη Καζάκου χαρακτηρίζεται από συναισθηματική έμπνευση και άρτια τεχνική εκτέλεση. Η ονειρική ατμόσφαιρα, τα παιχνίδια και ο φωτισμός καθώς και οι συμβολικές παραπομπές, οι αϋλες μορφές των έργων του μας ταξιδεύουν σε κόσμους μακρινούς, αλλά οικείους σε γνώριμα βιώματα και σε άλλες συναισθηματικές διαδρομές. Στο πλαίσιο της δημιουργικής ερωτικής σχέσης που είχε ο Βασίλης Καζάκος με την τέχνη του δεν έπαψε ποτέ να δοκιμάζει, να ερευνά, να ανακαλύπτει. Παρέμεινε πάντα αθεράπευτος εραστής τόσο της ζωγραφικής, όσο και της χαρακτικής, όπως μαρτυρούν τα έργα του, οι δεκάδες υδατογραφίες, τα εκατοντάδες σχέδια, τα πάμπολλα λάδια και τα άπειρα χαρακτικά.
Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στις πινακοθήκες των δήμων Αθηναίων, Ρόδου, Ιωαννίνων, Φλώρινας, στο υπουργείο Πολιτισμού, καθώς και στις συλλογές πολλών ελληνικών τραπεζών.
I love the painting for he right,carrying dignity and grandeur.I liked the usage for mental exaltation,such impact words!Thank you for this post and I invite you on my blog ,too.Carmen
ΑπάντησηΔιαγραφή