Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.

Πολιτική επιστράτευση-στρατιωτική επιστράτευση, σημειώσατε ένα(1). Τα τελευταία σαράντα χρόνια (από το 1973 ως σήμερα) αν εξετάσουμε τη σχέση στρατιωτικών vs πολιτικών επιστρατεύσεων η αναλογία είναι ένα(1) προς δώδεκα(12). Ακολουθεί σύντομη αναδρομή στην ιστορία των πολιτικών επιστρατεύσεων από τη μεταπολίτευση ως σήμερα.

Πολιτική επιστράτευση είναι η υποχρεωτική παροχή των προσωπικών υπηρεσιών όσων επιτάσσονται, αλλά και των πόρων και μέσων που είναι απαραίτητα για την παροχή αυτών των υπηρεσιών και κηρύσσεται με βάση το Νομοθετικό Διάταγμα 17/1974 «Περί Πολιτικής Σχεδιάσεως Εκτάκτου Ανάγκης», το άρθρο 18 του οποίου επιτρέπει την πολιτική επιστράτευση στην περίπτωση "πολιτικής κινητοποίησης". Αναφέρει συγκεκριμένα πως «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης είναι κάθε αιφνίδια κατάσταση προκαλούμενη είτε από φυσικά ή από άλλα γεγονότα ή από ανωμαλίες κάθε φύσης και η οποία έχει ως αποτέλεσμα την παρακώλυση και τη διατάραξη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας».
Το 1979, επί κυβέρνησης ΝΔ, επιστρατεύονται οι τραπεζικοί υπάλληλοι, καθώς θεωρήθηκε πως με την απεργία τους είχαν "παραλύσει" οι τράπεζες. Η επίσημη τότε ανακοίνωση έλεγε πως «η κυβέρνηση δέχθηκε εισήγηση των διοικητών των Τραπεζών και προχώρησε στην επιστράτευση η οποία κατέστη αναγκαία, γιατί όλες οι άλλες προσπάθειες που κατεβλήθησαν για να επιτευχθεί η ομαλή λειτουργία των Τραπεζών απέβησαν άκαρπες και η παράταση της απεργίας έθετε σε κίνδυνο τα ζωτικά συμφέροντα της χώρας και του λαού». Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έλεγε τότε πως είναι ένα «βαρύτατο ολίσθημα. Καταργείται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα απεργίας».
Μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, το 1983 έγινε επιστράτευση των οδηγών - ιδιοκτητών βυτιοφόρων εξαιτίας της παρατεταμένης απεργίας τους. Παράλληλα, είχε κηρυχθεί και επίταξη των βυτιοφόρων αυτοκινήτων υγρών καυσίμων δημόσιας χρήσης και πολιτική επιστράτευση των οδηγών - απεργών. Το ΣτΕ, το οποίο εξέτασε την προσφυγή των απεργών, δικαίωσε την απόφαση της διοίκησης, συνδέοντας την παρατεταμένη απεργία με το μεγάλο κύμα κακοκαιρίας και την έλλειψη καυσίμων σε νοσοκομεία.
Το 1986 είχαμε την επιστράτευση των χειριστών και ιπτάμενων μηχανικών της Ολυμπιακής Αεροπορίας, έπειτα από απεργία αρκετών ημερών, και το 1994 την επίταξη των λεωφορείων πολιτών που είχαν συμβληθεί με τον ΟΑΣΑ.
Το 2002 έγινε η πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών, με το αιτιολογικό των σοβαρών προβλημάτων αποκλεισμού της νησιωτικής Ελλάδας, εξαιτίας της παρατεταμένης απεργίας της ΠΝΟ.
Το 2006 επί κυβέρνησης ΝΔ, έγινε και πάλι πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών. Τότε, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ναυτεργατών (ΠΝΟ) κατέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αμφισβητώντας την ισχύ του Ν.Δ. 17/1974, αφού αυτό είχε εκδοθεί με βάση το παλιότερο Σύνταγμα του 1952. Το ΣτΕ δεν αποφάσισε ποτέ επί του θέματος, και η Κυβέρνηση απέσυρε την απόφαση της επίταξης. Παρ' όλο που η απεργία κρίθηκε νόμιμη από το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά, ο τότε πρωθυπουργός έλεγε πως «τα αιτήματα του ενός, όσο δίκαια κι αν είναι, δεν μπορεί να διεκδικούνται με τρόπο που δημιουργεί κινδύνους για τη ζωή ή την περιουσία των άλλων...».
Τα τελευταία τρία χρόνια, επιτάχθηκαν το 2010 οι ιδιοκτήτες φορτηγών και βυτίων ,με απόφαση του πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου, μετά από σχετική εισήγηση του υπουργού Μεταφορών Δ. Ρέππα, και οι ναυτεργάτες, οι οποίοι συνέχισαν την απεργία τους και μετά την απόφαση για πολιτική επιστράτευση κι έλαβαν δεύτερη φορά φύλλο πορείας μετά την απόφαση για 48ωρη απεργία.
Το 2011 οι υπάλληλοι καθαριότητας των δήμων (ΟΤΑ), ενώ φέτος, το 2013, σημειώθηκε ρεκόρ επιτάξεων, ξεκινώντας με τους εργαζόμενους στο Μετρό. Ακολούθησαν οι ναυτεργάτες και τώρα οι καθηγητές μέσης εκπαίδευσης και μάλιστα πριν κηρύξουν επίσημα την απεργία τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου