ΠΑΛΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΠΩΝΥΜΙΑ

Η διοίκηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, εκδήλωσε από την αρχή της συγκρότησής της, την αρχαιολατρεία της, στο πλαίσιο του εξελληνισμού των τοπωνυμίων, όταν στους πρώτους νόμους για τη διοικητική διαίρεση της χώρας, άρχισε να δανείζεται ονόματα από την ελληνική αρχαιότητα για να ονομάσει τις περιφέρειες, τους νομούς, τις επαρχίες, τους δήμους και τους οικισμούς, παραβλέποντας τις παλιές ιστορικές ονομασίες.

ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

Ποτέ δε μ' άρεσε ο χειμώνας, μόνο το καλοκαίρι αγαπώ κι η άνοιξη είναι η πρώτη προειδοποίηση ότι τελειώνουν όλα αυτά: παλτό, κασκόλ, κρυολογήματα ,σοβαροφάνεια και φαίνονται καθαρά στο βάθος τα μακό και η ηλιοφάνεια. Ακολουθούν πέντε ποιήματα για την Άνοιξη, που όλοι περιμένουμε.

Η ΕΞΕΤΑΣΤΕΑ ΥΛΗ ΤΗΣ Α΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ-ΙΟΥΝΙΟΥ 2014

Ακολουθεί η εξεταστέα ύλη της α΄τάξης λυκείου στα φιλολογικά μαθήματα για τις εξετάσεις Μαΐου-Ιουνίου 2014 στα ημερήσια ΓΕ.Λ

(Για την ύλη των υπόλοιπων μαθημάτων δες στο τέλος της ανάρτησης)

ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ (ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΙ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΙ) ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ-ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

Ακολουθεί θεωρία και ασκήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο των προσδιορισμών στα αρχαία ελληνικά (ονοματικών και επιρρηματικών). Καλή μελέτη!

Η ΝΟΤΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΤΟΥ ΒΟΥΘΡΩΤΟΥ

Η ιστορία της Νότιας Αλβανίας ή Βορείου Ηπείρου για  εμάς είναι ταυτόσημη με την ιστορία της υπόλοιπης Ηπείρου. Πρόκειται για μια περιοχή τόσο κοντά σ' εμάς αλλά και τόσο άγνωστη για εμάς. Θα επιχειρήσουμε μια σύντομη αναδρομή στην ιστορία αυτής της περιοχής κατά τη διάρκεια της αρχαιότητας και ειδικότερα θα εστιάσουμε στον αρχαιολογικό χώρο του Βουθρωτού που αποτελεί μνημείο της παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. 

 

ΤΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

 Ακολουθεί θεωρία και κλίση για τα αριθμητικά επίθετα της αρχαίας ελληνικής. 

 

ΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΑ ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΑ

Η χαρά κι ο πόνος, το τραγούδι κι ο θρήνος, το ξεφάντωμα και το μοιρολόι εναλλάσσονται μέσα στον κύκλο της ζωής. Ο πόνος από την απώλεια αγαπημένων προσώπων γίνονταν τραγούδι από αρχαιοτάτων χρόνων. Στην αρχαία Ελλάδα το κλάμα για το νεκρό ξεκινούσε με το «γόο», αυτοσχέδιο τραγούδι από τους στενούς συγγενείς και κατέληγε στο θρήνο που ερμηνεύονταν από μισθωμένους επαγγελματίες. 

ΤΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν θεϊκή προέλευση στα πάντα και φυσικά και στη Μουσική. Έτσι, έπλασαν τις Μούσες. Αυτές οι θεές, εννιά τον αριθμό (Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια, Ουρανία, Καλλιόπη), ήταν κόρες του Δία και της Μνημοσύνης. Για αρχηγό τους (Μουσηγέτη) είχαν τον Απόλλωνα που ήταν θεός του φωτός, της μαντικής, της μουσικής και της ποίησης. Οι Μούσες, αν και έμεναν μόνιμα στον Όλυμπο, εύρισκαν τον καιρό και κατέβαιναν κρυφά για να εμπνεύσουν όσους θνητούς συμπαθούσανε. Από την αρχαία ελληνική μουσική δε διασώθηκαν μέχρι σήμερα παρά ελάχιστα γραπτά μουσικά αποσπάσματα .Τα πιο γνωστά όργανα της αρχαίας μουσικής ήταν τα εξής: